Fietste ik terug van het dorp, ik moest een nieuw paspoort aanvragen, kwam ik de schapen weer tegen. Dit zijn schapen die met van die flexibele hekjes ergens worden neergezet, met behulp van schaaps-hond, om het gras kort te houden. Iedere keer kom je ze ergens anders tegen in de omgeving. Nu ook vlakbij, zo goed als in de wijk.
Ik ben voor, ik vind dit leuk. Zo komen de schapen overal, en overal hebben ze vers gras om te grazen, ze hebben een loopje, staan niet constant in dezelfde wei en kinderen zien ook weer eens wat anders. Als ik die beestjes tevreden zie grazen, dan maakt dat mij blij.
Ik ben naar huis gefietst, heb mijn fototoestel gepakt en ben, na een kopje thee, weer terug gelopen. Ik kan echt rustig worden van dieren, fijn is dat. En dieren hebben geen hekel aan mij, ze rennen niet keihard weg als ze mij zien, dat is ook fijn. Toen ik net aan kwam lopen, had de schaapsherder net een schaap uit de sloot gehaald. Hij stond samen met de hond in de tuin van een van de villa’s, om het schaap weer aan de andere kant van de sloot te krijgen. Wat dat betreft zijn het wel heel eigenwijze dieren, schapen.
Mijn vader is tuinder, en om de graskanten om de tuin heen kort te houden, heeft hij ook altijd schapen. Weliswaar geen eigen schapen, hij huurt ze als het ware. Maar toen ik nog thuis woonde, hadden we heel eigenwijze schapen, het gras van de buren was altijd groener, maar de slootkant te hoog. Schapen blèren alleen als er wat aan de hand is of als ze weten dat het voeder tijd is. Dikwijls kwam ik ’s avonds ergens van terug en konden mijn vader en ik de slootkant af om een schaap weer op het drogen te krijgen. De sloot was niet diep, dus ze verdronken niet, maar het wol zuigt zich helemaal vol en ze worden loodzwaar. En dan zo’n schaap ophijsen aan zijn eigen vacht, dat lukte altijd wel. Als het te vaak gebeurden, dan ruilde hij de schapen om voor anderen, of een touw tussen de poten, zodat ze niet konden springen. Ik vond het nooit erg om even te helpen een schaap op het goede spoor te helpen.
Nu zat ik mij zonet af te vragen hoe je deze schapen, die bij ons in de wijk en omgeving lopen, nou noemt. Geldt het zelfde voor schapen als voor kippen? Kun je ze ‘vrije uitloop’ schapen noemen of ‘scharrel’ schapen? Uiteindelijk lopen ze nooit op hetzelfde stukje grond, eten ze altijd vers gras en blijven ze aan de wandel. Ik vind het een goed initiatief, ben blij voor ze.
jodoethetzo 